In de koningseditie 2017 van weekblad Margriet verscheen een interview over mijn leefstijlwijziging in 2014. Voor mij was dat bijna letterlijk ‘met de billen bloot’ en ik wist van te voren dat het een persoonlijk inkijkje in mijn privéleven zou gaan worden. Een beetje giechelend kocht ik, samen met mijn dochter van bijna 17, twee exemplaren bij de plaatselijke supermarkt. We bladerden er even doorheen, zagen een foto van mezelf naast die van Maxima in de inhoudsopgave en een full color paginagrote afbeelding bij het artikel. Mijn dochter fluisterde ‘Doe alsjeblieft dicht en niet zeggen dat je erin staat bij de kassa mama, want dit is echt awkward..!’.
hormoonbalans
Normaal gesproken gaan ‘gewicht gerelateerde’ interviews in damesbladen over nieuwe diëten, minder calorie inname of meer bewegen. In dit artikel gaat het daar gelukkig juist niet over. De oorspronkelijke tekst van journaliste Els Meyer is herschreven en veel persoonlijke en hormoon gerelateerde informatie moest wijken. Het belang van puur en gezond eten, voldoende vetten en eiwitten, schrappen van snelle koolhydraten en suikers en uit de weg gaan van toevoegingen en ’triggers’ bleef echter een belangrijke rol innemen. Dat geldt ook voor klachten die kunnen ontstaan door hormonale disbalansen, wat nodig kan zijn voor het opnieuw verkrijgen van die hormonale balans én waarom je dat zou willen.
Ik hou me dagelijks met deze materie bezig en verdwijn soms ongemerkt in een vakjargon, waarvan ik denk dat iedereen dat wel begrijpt en wil weten. De materie is niet altijd zo vanzelfsprekend als ik denk en dat geldt ook binnen mijn eigen privé sfeer. De afkeurende blikken van mijn gezin zijn overduidelijk tijdens een speech over gezondheid en voeding. Al helemaal als ik tijdens het avondeten enthousiast losbarst, terwijl er hoop was op frietjes die avond en er in plaats daarvan een (overigens hartstikke lekker) raapstelenstamppotje op tafel staat. Gezondheid dubbel op, tja, dat is soms even teveel van het goede.
eten ‘wat de supermarkt schaft’
In eerste instantie las ik het artikel met gemengde gevoelens. Ik had zoveel meer willen overbrengen over hormonen en zoveel minder over het eten van chocola, pizza en witte boterhammen. Juist de vanzelfsprekendheid van mijn vaak gebruikte term ‘gedachteloos eten wat de supermarkt schaft’, had ik meer willen benadrukken. Want ik ben ervan overtuigd dat veel vrouwen (en mannen en kinderen uiteraard) eten en leven zoals ik dat deed. Maar vier pagina’s ruimte blijken te weinig voor het volledige verhaal.
In de weken nadat de Margriet koningseditie 17 in de winkel lag, kreeg ik naar aanleiding van het interview veel terugkoppelingen met de opmerking dat het artikel wel degelijk een eyeopener is. Hormoonfactor trainers en hormoontherapeuten weten misschien veel, maar de ‘doorsnee’ vrouw niet altijd. Dus misschien is mijn doelstelling behaald, namelijk een andere manier van denken wakker maken bij vrouwen die kampen met hormonale klachten, al dan niet in combinatie met gewichtsproblematiek.
de moeite waard
Met de billen bloot blijkt helemaal niet zo erg. Sterker nog, ik ben best trots op mezelf. Zeker als ik me realiseer, dat elke vrouw die door dit artikel op andere ideeën komt, het al de moeite waard maakt. Los van de eer, want eerlijk is eerlijk, ik heb eigenlijk best een beetje een week of fame ervaren als ik langs de stapel Margrieten liep bij supermarkten.